تغییرات و تحولات عمیق دنیای کسب و کار و الزامات جدید تولید و تجارت در عصر کنونی، زمینه ظهور و بروز نگرش های جدیدی را فراهم ساخته است که ضروری است مورد توجه دست اندرکاران عرصه تولید و تجارت قرار گیرد. در همین راستا رویکردها و نگرش های جدیدی پیرامون موضوع تأمین تحت عنوان مدیریت زنجیرۀ تأمین گسترش یافته، به نحوی که زمینه خلق نگرشی جدید در حوزه مدیریت تأمین را فراهم ساخته است. برای یکپارچه کردن زنجیرۀ تأمین باید تبادل اطلاعات بین اعضای زنجیرۀ تأمین سریع و دقیق صورت گیرد. هماهنگی در فعالیت‌های اطلاعاتی و برنامه ریزی منجر به کاهش هزینه، بهبود ارزش و اجرای فعالیت صورت گیرد. هماهنگی در فعالیت های اطلاعاتی و برنامه ریزی منجر به کاهش هزینه، بهبود ارزش و اجرای فعالیت های برنامه ریزی منسجم می شود. مدیران سازمان های زنجیرۀ تأمین باید روابط سازمان را با دیگر طرف های تجاری مورد ارزیابی و بازبینی قرار داده و آن را از ابعاد اعتماد دوطرفه، تعهد و توانایی طرف های تجاری مورد بررسی قرار دهند. رفع مشکلات سازمان های زنجیرۀ تأمین نیاز به درجه بالایی از همکاری، تصمیم گیری مشترک، به اشتراک گذاری بهتر و بیشتر اطلاعات دارد. در این حالت مدیران باید مطمئن باشند که طرف تجاری آن‌ها به نفع کل زنجیره عمل می کند. بر طبق نظر لودون زنجیرۀ تأمین شامل همه فعالیت های مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد، از مرحله تهیۀ ماده اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرف کننده می‌باشد علاوه بر جریان کالا و تبدیل مواد، دو جریان دیگر یعنی جریان اطلاعات و جریان منابع مالی و اعتبارات نیز وجود دارد. بر همین اساس، مدیریت زنجیرۀ تأمین بر یکپارچه سازی فعالیت های زنجیرۀ تأمین و نیز جریان های اطلاعاتی مرتبط با آن ها از طریق بهبود در روابط زنجیره، برای دستیابی به مزیت رقابتی قابل اتکا و مداوم تمرکز دارد.

همکاری، تنوع نیاز مشتریان و چرخۀ کوتاه عمر محصول روبرو هستند در نتیجه زنجیره تأمین به عنوان یک اصل مهم مورد توجه مدیران قرار گرفته است. به عبارت دیگر مدیران عالی علاوه بر تمرکز بر فعالیت های داخلی شرکت به ارتباطات و تعاملات مناسب و به هنگام با تأمین کنندگان و مشتریان خود توجه خاصی مبذول می کنند و در تلاش هستند به نحوی مؤثر و کارا زنجیره تأمین مربوط به محصولات خود را مدیریت نمایند به عبارت دیگر، تلاش در جهت بهینه سازی فرآیندهای سازمانی بدون درنظر گرفتن تأمین کنندگان و مشتریان امری بی فایده به نظر می رسد  و سازمان‌هایی که با همکاری یکدیگر در جهت اهداف مشترک گام برمی دارند دارای عملکرد بهتر می باشد. امروزه تعداد شرکت هایی که از شرکاء زنجیره تأمین خود به عنوان یک منبع مهم کسب مزیت رقابتی بهره می جویند به طور گسترده رو به افزایش می‌باشد در زنجیره تأمین هر یک از شرکاء تجاری متقابلاً بر عملکرد سایر شرکا تأثیر گذاشته و نوعی وابستگی متقابل را میان طرفین ایجاد می نمایند مدیریت زنجیره تأمین در واقع تلاش سازمان ها برای مدیریت این وابستگی در جانبه بیان اعضای زنجیره باشد. درحقیقت انتخاب تأمین کننده صحیح یک تصمیم حیاتی با دامنه گسترده‌ای از استنباطات در یک زنجیره تأمین است تأمین کنندگان نقش مهم را در دستیابی به اهداف مدیریت تأمین ایفا می کند تأمین کنندگان رضایت‌مندی مشتری را در زنجیره افزایش می دهند...