مقدمه

هنگامی‌که موضوع تازه‌ای در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان به وجود می‌آمد و مورد ابتلای افراد زیادی قرار می‌گرفت مجتهدان و فقیهان نیز به تبیین و شناخت و بیان احکام و قوانین اسلامی مربوط بدان موضوع می‌پرداختند. چون فقه دانشی است که استنباط و تبیین برنامه‌های عملی اسلام برای زندگی بشر را جهت تضمین رشد و شکوفایی انسان‌ها بر عهده دارد ازاین‌رو نمی‌تواند از کنار عناصر اساسی فرهنگ جامعه مانند هنر بگذرد. یکی از مسائل مهم دنیای هنر، مسئله غنا و موسیقی است. غنا و موسیقی در تمام ابعاد زندگی انسان از تولد تا مرگ و از عزا تا عروسی و ... به‌شدت رسوخ پیداکرده و نسل‌های مختلف به‌خصوص نسل جدید از آن استقبال زیادی نموده است. در زمان حاضر گونه‌های مختلفی از غنا و موسیقی تولید و به مخاطبان عرضه می‌شود و گاهی روح و روان انسان را تخدیر کرده و اعضای بدن را به استخدام هوی و هوس و شهوت و ... می‌کشاند و انسان را از مسیر بندگی خداوند متعال دور می‌سازد. لذا نیاز است با حد و حدود شرعی غنا و موسیقی آشنا شد تا بتوانیم رفتاری دینی و در ترازوی فقه با پدیده غنا و موسیقی داشته باشیم.یکی از مسائل مهم دنیای هنر، مسئله غنا و موسیقی است. امروزه موسیقی با فرهنگ و روحیه مردم ارتباطی تنگاتنگ یافته و عرصه‌های گوناگونی از زندگی انسان را تحت تاٌثیر خود قرار داده است؛ و با توجه به کارکرد دوگانه آن، موسیقی و غنای حرام یکی از مهم‌ترین عوامل اشاعه فحشا و فساد اخلاقی در جامعه و به گمراهی کشاندن جوانان و ضایع ساختن استعدادهای آنان است که متأسفانه برخی از مردم آگاهانه یا از روی جهالت این دشمن خطرناک را در میان جامعه‌ی خود پرورش می‌دهند و عمر گران‌بهای خود و دیگر را درراه آن تلف می‌کنند.

 گرایش مردم و نسل جوان به غنا و موسیقی به‌ویژه در زمان‌های خاص مثل عروسی‌ها، جشن‌ها، پارتی‌ها و... و گسترش کنسرت‌های موسیقی و توجه عده‌ای به این هنر با عنوان شاد نمودن جامعه و پخش موسیقی در مراکز دولتی و خصوصی، رسانه ملی، جشن‌ها و اعیاد مذهبی و عدم تبیین حکم شنیدن و گوش دادن به این‌گونه از موسیقی‌ها از سوی مبلغان دین، نویسنده را بر آن داشت تا به تبیین ماهیت غنا و بررسی موارد جواز آن بپردازد.